Teslio

Vrabac Gočko

Vrabac Gočko se nalazi u centru Vrnjačke Banje , maskota je Igara bez granica koje su se 1990.godine održavale u Vrnjačkoj Banji. Vrnjačka Banja je te godine bila domaćin tog međunarodnog takmičenja a maskota igara postala je jedan od simbola Vrnjačke Banje. Upravo zbog toga je Gočko jedan od najprodavanijih suvenira Vrnjačke Banje.

Zamak Belimarković

Poznati srpski političar i ministar u vreme kralja Milana Obrenovića, Jovan Belimarković, finansirao je izgradnju letnjikovca u Vrnjačkoj Banji koji je kasnije dobio ime po svom graditelju. Pretežni deo radova na Zamku Belimarković završen je do 1889.godine i u njemu su general Jovan Belimarković i njegovi naslednici živeli sve do 1968.godine nakon čega je dvorac otkupila država. U narednom periodu zamak postaje centar kulturnog života Vrnjačke Banje i okoline. Zamak Belimarkovac ili Zamak kulture, kako ga danas zovu, proglašen je kulturnim dobrom od izuzetnog značaja i sada je to ne samo muzej već i mesto odražavanja promocija knjiga, pesničkih i književnih večeri, umetničkih izložbi kolonija. Jedna od izložbi koje čine stalnu postavku muzeja je izložba „Spomen soba đenerala Belimarkovića“ koja predstavlja jedan manji deo autentičnog nameštaja dvorca Belimarković. Most ljubavi U centru Vrnjačke Banje , na mostu preko Vrnjačke reke zaključano je na stotine katanaca koji podsećaju na ljubav mnogih parova koji su ovde „zaključali“ svoje ljubavi, nadajući se da će ih tako zaštititi i sačuvati od svih iskušenja. Ovaj most ima svoju priču koja govori o nesrećnoj ljubavi dvoje meštana Vrnjačke Banje, Nade i Relje, koji su se sretali na ovom mostu u godinama pre prvog svetskog rata. Tu njihovu tužnu priču, mnogo godine kasnije, Desanka Maksimović pretočila je u pesmu Molitva ljubavi. Na dan zaljubljenih na mostu ljubavi se održava takmičenje ljubavnih parova pod nazivom „Poljubi me“ . Hram rođenja presvete Bogorodice Hram rođenja presvete Bogorodice je jedna od najstarijih građevina u Vrnjačkoj Banji, sazidan je 1834.godine i delo je protojereja Hadži Jeftimija Popovića koji je 47 godina služio u hramu, a sahranjen je u dvorištu hrama. Što se tiče unutrašnjosti hrama centralno mesto je namenjeno ikonostasu, koji je 1875.godine poklonio Jovan Kujundžić, beogradski trgovac. Iz dvorišta Vrnjačkog hrama pruža se pogled na centralno banjsko šetalište. Svake godine se banjske litije 28.juna, sveri Kirik i Julita obeležavaju i u ovom hramu.