Teslio

U današnje vreme nije ništa neobično da se na tržištu pronalaze komadi nakita, koji su originalni i ručno izrađeni. Bez obzira da li su to narukvice, minđuše ili ogrlice, većina žena nastoji da upravo nošenjem nakita iskaže svoju originalnost. Neke čak nastoje i da same naprave određeni komad nakita, te da na taj način jasno stave do znanja svoju autentičnost. Naravno da ima i onih, koje vole da nose zlatne ili srebrne minđuše, ogrlice ili prstenje, te generalno nakit od plemenitih metala, ali se čini da je mnogo više onim damama, koje radije nose takozvanu bižuteriju, prosto zato što komadi nakita koji su izrađeni od takvih materijala deluju mnogo interesantnije. 

Minđuše kroz istoriju

Od davnina su pripadnici različitih civilizacija nastajali da na neki način oplemene svoj izgled. Čini se da su ipak minđuše u tom smislu možda i najstariji komad nakita, ali je posebno interesantno to što nisu žene prvobitno nosili minđuše, već muškarci. Tačnije, na prostoru na kome je postojala drevna Mesopotamija, u gradu Uru su otkrivene prve minđuše. Smatra se da su izrađene u periodu od 2 500 godina pre naše ere. 

Stanovnici Mesopotamije su prvobitne minđuše izrađivane u oblicima koji su njima na neki način bili fascinantni. Zato i nije čudno što su pronađene minđuše u obliku sunca i meseca, na primer, a bilo je i onih koje su izrađivane u obliku zmije. 

Naknadnim istraživanjima je utvrđeno da su stanovnici Mesopotamije minđuše obilato koristili kao zaštitu od zlih duhova, budući da su najverovatnije verovali da su uši deo tela, kroz koji mogu da uđu i dobri, odnosno božanski duhovi i oni koji to nisu. 

U drevnom Egiptu su takođe muškarci na prvom mestu nosili minđuše. Nije ništa bilo čudno da je egipatski faraoni na ušima imaju minđuše. Zapravo, budući da su drevni Egipćani zlato izjednačavali sa suncem, odnosno bogom sunca, verovalo se da minđuše više koje su izrađene od zlata pomažu faraonima da ih blagoslove božanstva. Kasnije su i stanovnice drevnog Egipta nosile na svojim ušima minđuše. 

Zanimljivo je u porodici nošenje minđuša u drevnom Egiptu i u antičkoj Grčkoj, odnosno u starom Rimu. Naime, istraživanjima je utvrđeno da su u starom Egiptu minđuše imale praktično imovinski status, budući da su ih uglavnom nosili faraoni i pripadnici visokog društva. Međutim, u antičkoj Grčkoj i u antičkom Rimu to nije bio slučaj, jer je bilo uobičajeno da zapravo robovi nose minđuše u starom Rimu, a prostitutke u antičkoj Grčkoj. Naravno, vremenom su i ostali članovi društva nosili minđuše i one su uglavnom bile izrađivane od nekih jeftinijih materijala, dok su minđuše izrađene od zlata i u antičkoj Grčkoj i u antičkom Rimu bile namenjene bogatim ljudima. 

Afrička plemena i minđuše 

Mnogi koji se bave istraživanjima kulture naroda u svetu su fascinirani afričkim plemenima mnogo čemu. Interesantno je u tom smislu pomenuti da su obično velike minđuše nosile pripadnice brojnih afričkih plemena, kako bi na taj način iskazale svoju ženstvenost i zavele željenog muškarca. 

Čak postoje neka afrička plemena, čiji pripadnici veruju da su upravo minđuše odlična zaštita od duhova za mlade devojke. Zato u okviru tih plemena i nije ništa neobično da devojke pre navršenih 18 godina neprekidno nose minđuše na ušima, jer se veruje da ih one štite od loših sila. 

Minđuše kroz istoriju Srbije 

Smatra se da su tokom srednjeg veka, budući da je u to vreme na tlu Srbije radilo mnogo rudnika srebra, minđuše izrađivane upravo mahom od tog materijala. Baš iz tog razloga su ih nosile uglavnom žene iz viših društvenih slojeva. Još je interesantnije kako su žene pripremale uvo za bušenje. Naime, obično je korišćen list koprive umesto anestezije, a za samo bušenje su korišćene igla i pluta ili igla i konac, sve u zavisnosti od kraja do kraja naše zemlje. 

Iako su uglavnom žene u Srbiji nosile minđuše, postoje određena tumačenja da su u nekim delovima naše zemlje minđuše nosili i muškarci. Međutim, to su uglavnom bili sinovi jedinici, koji su na taj način pokazivali svetu da su jedini naslednici celokupne porodične imovine.